Η ΑΓΕΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ (της Milka, της ΦΑΓΕ, αυτή που γελά ή αυτή που σε κοιτάει από απέναντι)

«Αδερφή»φώναξε ο ασθενής απ’ το ράντσο του πόνου
«Ναι;»
«Ναι;»
Ακούστηκαν δυο φωνές ταυτόχρονα να απαντούν.
«Όχι εσένα γιατρέ, την νοσοκόμα θέλω» είπε ο ασθενής
«Πείτε μου αδερφή, αυτός ο κύριος στο διπλανό κρεβάτι, τί έχει και είναι τόσο κόκκινος στο δέρμα; Και τί είναι αυτά που προεξέχουν απ’ το μέτωπο, σαν κομμένα κέρατα; Ο Hellboy είναι;»
«Όχι κύριε. Μην ανησυχείτε. Ο διάβολος είναι, από τους πιο τακτικούς ασθενείς μας. Συνέχεια σπάει το ποδάρι του αλλά σε μισή ώρα σαν από θαύμα γιατρεύεται. Οι ορθοπεδικοί μας, ξέρετε, είναι από τους καλύτερους. Να σας τον γνωρίσω»
«Γεια σας κύριε με τα πολλά ονόματα»
«Γεια σου τέκνο μου» του απάντησε μελαγχολικά ο διάβολος
«Δεν το πιστεύω ότι σας γνώρισα»
« Δεν θα αλλάξει και τίποτα στη ζωή σου, παιδί μου. Πάντα ήμουν και θα είμαι στο πλάι σου για να εκπληρώνω τις καθημερινές επιθυμίες σου, όπως και όλων των ανθρώπων»
«Όπως και να έχει είστε πολύ σημαντικός. Τι θα έκανε η εκκλησία χωρίς εσάς! Αν και ηττηθήκατε από τον Θεό»
«Το ότι ηττήθηκα δεν με εμπόδισε όμως να χτίσω μια πολύ λαμπρή καριέρα» απάντησε με σατανικό χαμόγελο ο διάβολος
« Ναι, πολλοί επιτυχημένοι άνθρωποι έχουν ακολουθήσει τα βήματά σας. Να σας ρωτήσω κάτι που μπορεί να φανεί αδιάκριτο?»
«Για τα κέρατα θα με ρωτήσεις και εσύ, σωστά;»
«Εεε, ναι, αν δεν σας ενοχλεί αυτή η ερώτηση..»
«Λοιπόν, δεν είχα πάντα κέρατα στο μέτωπο. Κυκλοφορούσα με το κούτελό μου καθαρό. Αλλά καταράστηκα τον εαυτό μου. Συνέβη πριν 2.000 χρόνια περίπου, όταν ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου ήταν ακόμα ο σκύλος»
Ο ασθενής τον κοίταξε με περιέργεια αλλά δεν τον διέκοψε
« Τότε, που λες, ήρθε ο Χριστός στη γη. Τέλος πάντων την ιστορία αυτήν την ξέρεις. Όταν ξαναέφυγε όμως, άρχισα να αντιλαμβάνομαι από την συμπεριφορά των ανθρώπων ότι πλέον όλο και λιγότεροι ασχολούνταν μαζί μου και με πίστευαν. Ένιωσα απογοητευμένος. Προδομένος. Πικραμένος. Απατημένος. Κερατάς. Ξέρεις πως είναι κάποιος που αγαπάς και ξέρεις ότι σε αγαπάει ξαφνικά να μην θέλει όχι μόνο να σε ξαναδεί, αλλά να δίνει αλλού την καρδιά του και το κορμί του; Έτσι ένιωσα. Κερατάς. Και έτσι καταράστηκα τον εαυτό μου να γίνει κυριολεκτικά ένας κερατάς και φύτρωσαν αυτά εδώ» είπε δείχνοντας το μέτωπό του.
«Τώρα γιατί είναι κομμένα;»
Ο διάβολος γέλασε
«Τώρα τα έχω κομμένα διότι συνειδητοποίησα πόσο λάθος είχα κάνει τότε. Ποτέ δεν με είχαν εγκαταλείψει οι άνθρωποι. Μια αρπαχτή ήταν για αυτούς, ένας έρωτας περαστικός»
«Μήπως κάνεις λάθος κύριε διάβολε;. Σήμερα υπάρχουν πιο πολλοί Χριστιανοί παρά ποτέ στην γη και οι εκκλησίες μαζί με την περιουσία που διαθέτουν κάνει κουμάντο όλο τον πλανήτη»
«Όχι παιδί μου, αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζουν για εντυπωσιασμό. Μέχρι και οι εκκλησίες χρειάζονται διαφήμιση, για αυτό έχουν άλλωστε, και τις καμπάνες. Όχι, ξέρω τι λέω. Το βλέπω, ο σκύλος δεν είναι πια ο καλύτερος φίλος του ανθρόπου.»
«Κάτι τέτοιο είχες αναφέρει και πιο πριν»
« Και το λέω πάλι επειδή αυτό είναι το πιο σημαντικό. Χρειάστηκαν εκατοντάδες χρόνια για να γίνει και να το πάρω χαμπάρι. Στην αρχή, σου είπα άνθρωπος σκύλος ήταν οι καλύτεροι φίλοι. Στην πορεία των χρόνων, η γυναίκα αποσπάστηκε από αυτό και έκανε καλύτερους φίλους της τα διαμάντια. Ο σκύλος στεναχωρέθηκε και πήρε όρκο σιωπής και υποταγής μέχρι ο άντρας και η γυναίκα να ξαναγίνουν ένας άνθρωπος. Αλλά αυτοί δεν σταμάτησαν. Χειροτέρεψαν την κατάστασή τους. Και έφτασαν με την πάροδο και άλλων αιώνων στο σημερινό στάδιο, όπου ο καλύτερος φίλος του άντρα, της γυναίκας είναι η αγελάδα. Ναι, μην με κοιτάς απορημένα. Αυτή η οικογένεια των μαστοφόρων έχει γίνει ένα με εσάς, ή μάλλον εσείς με αυτούς. Πάρε παράδειγμα έναν άντρα όταν βλέπει μια γυναίκα όπως την θέλει. Πώς την αποκαλεί»
«Μανάρι μου»
«Σωστά. Τι άλλο βλέπει και του τρέχουν τα σάλια;»
«Τα μαστάρια της»
«Πάλι σωστά. Μια γυναίκα πώς επιθυμεί να είναι ο άντρας στο κρεβάτι;»
«Ταύρος. Άγριος, αδάμαστος, ακούραστος και πάντα πρόθυμος» Έχεις δίκιο, δεν το είχα σκεφτεί έτσι»
«Να σου πω και άλλα παραδείγματα. Όλοι οι άνθρωποι πλέον προτιμάνε, προτιμάτε την ευτυχία της αγελάδας. Θέλετε να σας αρμέγουν, θέλετε να σας προστατεύουν κλεισμένους σε μαντριά, αν ακούσετε κανένα αλύχτισμα λύκου δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε αν είναι αληθινός λύκος ή ο τσοπάνης παίζει κάποιο σιντί με ήχους λύκων και βλέπετε τηλεόραση με αγελαδίσιο βλέμμα. Προσπαθείτε να κοιμόσαστε σαν μοσχάρια και μηρυκάζετε τις ίδιες ειδήσεις και τα ίδια πρόσωπα στην εξουσία»
Ο διάβολος τελείωσε και κοίταξε τον ασθενή χαμογελώντας.
«Φεύγω τώρα, χάρηκα που τα είπαμε»
Ο ασθενής έμεινε μόνος του και σκεφτόταν αυτά που άκουσε. Κάλεσε τον γιατρό φωνάζοντας «Γιατρέ» αυτή την φορά και του ανακοίνωσε ότι αισθανόταν καλύτερα τώρα και ότι μόλις θα τον άρμεγαν ήταν έτοιμος να πάει στο σφαγείο για να τον κόψουν σε μπριζόλες

Χαράλαμπος Σγουραμάλης